โครงสร้างรูปการ์ตูนที่ดี

โครงสร้างรูปการ์ตูนที่ดี หนังสือการ์ตูน อาจประกอบด้วยส่วนสำคัญคล้ายกับหนังสือทั่วไป กรณีนำมาใช้ในการเรียนการสอน หรือเรียกว่าบทเรียนการ์ตูน อาจมีโครงสร้างและส่วนประกอบคล้ายบทเรียนสำเร็จรูป แต่บทเรียนการ์ตูน จะน่าสนใจกว่า เนื่องจากภาพการ์ตูนเป็นสิ่งเร้าได้ดี และสามารถชี้นำได้ดีกว่า

สรุปถึงส่วนประกอบของหนังสือการ์ตูนเรื่องประกอบบทเรียน ดังนี้  

1. ส่วนนอกของหนังสือ ประกอบด้วย ปกหน้า ปกหลัง หน้าคำนำ

2. ส่วนในของหนังสือ ประกอบด้วย บทเนื้อเรื่อง

การวางเค้าโครงต้นฉบับ มีองค์ประกอบ 5 ส่วน ดังนั้น

1. รูปแบบ (Format) อาศัยพื้นฐานทางจิตวิทยา และศิลปกรรม เพื่อให้หนังสือมีลักษณะเร้าใจน่าอ่าน เช่น การตั้งชื่อเรื่อง ลักษณะรูปเล่ม ปก ภาพ สีสัน และสาระบันเทิงใจของเนื้อหา
2. เนื้อเรื่อง (Mastery of Content ) มีองค์ประกอบที่สำคัญคือ ภาษา ซึ่งใช้บรรยายเรื่อง ทั้งสาระและแนวคิดและฉากชีวิตภายมนขอบเขตของเค้าโครงตามแนวของโครงเรื่อง
3. มโนทัศน์ (Concept) เป็นความรู้สึกนึกคิด ความเข้าใจของมนุษย์เกี่ยวกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นเป็นภาพในใจ หรือความรู้สึกอันเป็นมโนภาพประทับอยู่ในใจ มโนทัศน์ในหนังสือที่ดีย่อมมีลักษณะทางคุณธรรม สร้างสรรค์จิตใจคนมากกว่าทำลายจิตใจคน
4. ข้อมูลหลักฐาน (Fact) เป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้หนังสือมีมูลค่า ประกอบด้วยข้อมูลหลักฐานเกี่ยวกับจำนวนตัวเลข เหตุการณ์ แหล่งวิชาการ ความรู้ที่อ้างอิงบุคลิกภาพของตัวละคร ภาษา และเหตุผลในเชิงตรรกศาสตร์
5. ภาษาหนังสือ (Wording) ภาพพจน์หนังสือที่จะสื่อไปถึงผู้อ่านด้วยภาษา ถ้อยคำ สำนวน โวหาร ซึ่งเรียกว่าภาษาหนังสือ หนังสือสำหรับเด็กส่วนมากจะใช้ภาษากึ่งแบบแผน ซึ่งมีโครงสร้างที่ง่ายไม่ซับซ้อน

ผู้ที่เริ่มฝึกหัดวาดเขียนใหม่ๆ มักมีปัญหาว่าจะเขียนอะไรก่อนและเขียนอย่างไร ทั้งนี้เพราะสิ่งที่เป็นแบบในการวาดเขียนนั้นมีหลายประเภทและมีส่วนของราย ละเอียดต่างๆมากมาย จนไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร สิ่งที่มองเห็นไม่ว่าจะเป็นรูปทรง แสง เงา และพื้นผิว ชนิดต่างๆ ก่อให้เกิดความซับซ้อนจนผู้ที่ฝึกวาดเขียน มองเห็นว่ายากเกินไปที่จะจับลักษณะสำคัญได้ 
ลำดับขั้นตอนในการร่างภาพ
1. สังเกตลักษณะของภาพ2. ร่างภาพโครงสร้างสัดส่วนให้เหมาะสมกับหน้ากระดาษ วิธีการร่างภาพโครงสร้าง-สัดส่วนมีวิธีการดังนี้ 2.1 ให้ลากเส้นตรงในแนวดิ่งหนึ่งเส้น2.2 จากนั้นกำหนดส่วนสูงที่สุดของหุ่นและส่วนที่ต่ำที่สุดของหุ่นโดยการลากเส้นในแนวนอนให้ตั้งฉากกับเส้นดิ่ง 2.3 กำหนดความกว้างของหุ่นโดยประมาณ แล้วกำหนดสัดส่วนให้เท่ากัน2.4 เมื่อกำหนดโครงสร้างรวมของหุ่นแล้ว จากนั้นให้เขียนเส้นโค้ง เส้นเว้า เพื่อให้โครงสร้างใกล้เคียงหุ่นมากที่สุด3. ลงน้ำหนักรวมๆของหุ่น4 .แรงน้ำหนักพร้อมทั้งเก็บรายละเอียด

การวาดภาพคนเหมือนนั้นคือการวาดตั้งแต่บริเวณส่วนศีรษะจนถึงเอวเป็นการที่ผู้เริ่มต้นควรฝึกวาดให้เกิดความชำนาญเพราะใบหน้าเป็นส่วนที่มีรายละเอียดค่อนข้างเยอะ เช่น ตา หู จมูก ปาก ดังนั้นผู้เริ่มต้นควรฝึกฝนให้เข้าใจการวาดภาพคนเหมือนนั้นแบ่งสัดส่วนออกเป็นทั้งหมด 3ส่วนครึ่งส่วนที่ 1 จากปลายคางถึงปลายจมูกส่วนที่ 2 จากปลายจมูกถึงคิ้วส่วนที่ 3 จากคิ้วถึงโคนผมส่วนที่ 3 1/2จากโคนผมจนถึงส่วนบนของศีรษะก่อนจะฝึกวาดภาพคนเหมือนนั้นควรฝึกวาดหุ่นปูนเสียก่อนซึ่งสามารถใช้เป็นพื้นฐานในการวาดภาพคนเหมือน เช่น หุ่นเหลี่ยม หุ่นวีนัส หุ่นเดวิดฯลฯ เป็นต้น ซึ่งจะช่วยให้เข้าใจในการวาดภาพคนเหมือนได้ง่ายยิ่งขึ้น
**การวาดภาพคนเหมือนควรแบ่งสัดส่วนให้ถูกต้องชัดเจนเพราะสัดส่วนบนใบหน้าของคนนั้น หากเราเขียนด้วยความไม่เข้าใจ     ถึงจะวาดออกมาสวยแต่ สัดส่วน ไม่ถูกต้องก็จะทำให้ภาพนั้นดูผิดเพี้ยนไป ดังนั้นต้องคำนึงถึงเรื่องสัดส่วนเป็นสำคัญ

การวาดภาพภาพคนเต็มตัวนั้นคือการวาดคนตั้งแต่ศีรษะจนถึงปลายเท้า เพื่อศึกษาระบบกล้ามเนื้อ โครงกระดูก  สัดส่วน สรีระร่างกายและท่าทางการเคลื่อนไหว
การวาดคนเต็มตัว ( Figure ) มีการแบ่งสัดส่วนออกเป็นทั้งหมดของร่างกายโดยมาตรฐาน 7ส่วนครึ่ง
ส่วนที่ 1 จากศีรษะบนสุด จนถึง ปลายคาง
ส่วนที่ 2 จากปลายคาง จนถึง กลางหน้าอก
ส่วนที่ 3 จากกลางหน้าอก จนถึง สะดือ
ส่วนที่ 4 จากสะดือ จนถึง โคนขา
ส่วนที่ 5 จากโคนขา จนถึง กึ่งกลางขาอ่อน
ส่วนที่ 6 จากกึ่งกลางขาอ่อน จนถึง น่อง
ส่วนที่ 7 จากน่อง จนถึง ข้อเท้า
ส่วนที่ 7 1/2 จากข้อเท้า จนถึง ส้นเท้า

การวาดการ์ตูนขั้นพื้นฐาน

เรื่องใบหน้าของคนจะแบ่งออกเป็น 3 ส่วนคือ
1. ช่วงหน้าผาก
2. ช่วงตาถึงปลายจมูก
3. ช่วงปลายจมูกถึงคาง

              การวาดใบหน้ามุมต่างๆ  มองรูปหน้าให้เป็น 3 มิติ เป็นส่วนของวงกลมและวงรีที่ถูกตัดส่วนท้ายออกไป
      เวลาวาดขึ้นเป็นรูปทรงเรชาคณิตตามแบบ แล้วก็แบ่งออก 3 ส่วน เติมใบหน้าตามตำแหน่งตามหลักการวาดใบหน้า ต่อมาเป็นการวาดร่างกาย หลักการคือ ให้ขีดเส้น 9 เส้น ที่มีช่องไฟที่เท่ากัน 8 ช่อง แล้วก็ลองวาดหุ่นตามแบบโดยวางสัดส่วนตามภาพคือ ส่วนหัวประมาณ 1  ส่วน ช่วงตัวลงมาประมาณ 2 ส่วน ช่วงเอวถึงเป้าลงมา 1 ส่วน ช่วงขาบนลงมาประมาณ 2 ส่วน ช่วงขาล่างถึงเท้าประมาณ 2 ส่วน    *สังเกตว่า ช่วงศอกจะอยู่ในช่วงประมาณเอว และมือจะเลยช่วงเป้ากางเกงลงมาอีกนิดนึง

ต่อมาเป็นการวาดทรงผม จะเห็นว่าทรงผมขั้นพื้นฐานที่นำมาสร้างความแตกต่างให้ตัวละครได้ หลักการวาดผมก็คือ
 วาดเส้นหลักห่างๆก่อน แล้วค่อยมาแยกเส้นย่อยที่หลัง โดยดูทิศทางแสงเงาส่วนที่ถูกซ้อนทับกันมากก็ลงเส้นถี่ขึ้น  *ข้อควรระวัง อย่าลงให้ช่อผมเท่ากันหมดเพราะมันจะทำให้ดูแข็ง ไม่ธรรมชาติ*   

การวาดแววตา มีหลายแบบหลายสไตล์ให้เลือกตามความชอบ นักวาดการ์ตูนอาจวาดตามสไตล์ของตัวเอง หรือทำตามอย่างแบบทั่วๆไปที่พบเห็นตามหนังสือการ์ตูน มีตั้งแต่ดวงตาง่ายๆ ไปจนถึงดวงตาที่มีความละเอียดสูง

ต่อมาเป็นการวาด มือ สัดส่วนของมือคือ 2 ส่วน การวาดมือก็ดูมือต้วเองประกอบด้วย 

*ข้อควรระวัง*การวาดมือคือการสังเกตนิ้วหัวแม่มือว่าหันเข้าตัวหรือหันออกตัวในท่าทางนั้นๆ เพราะอันนี้มักผิดกันบ่อยๆ บางท่ามันเป็นไปไม่ได้ ต้องลองทำท่านั้นประกอบดู สุดท้ายคือการวาดเสื้อผ้าคาแรกเตอร์และรายละเการวาดภาพการ์ตูน
ความหมายและประเภทของการ์ตูน
ความหมายของการ์ตูน
“การ์ตูน” มาจากภาษาอังกฤษว่า  cartoon  หมายถึง ภาพวาดต่างๆที่วาดขึ้นโดยไม่เน้นให้เหมือนกับความเป็นจริงทั้งหมด โดยจะตัดทอนรายละเอียดออกมา ภาพการ์ตูนจึงเขียนขึ้นด้วยลายรูปเส้นแบบง่ายๆ โดยเน้นคุณลักษณะพิเศษของรูปร่าง กริยา ท่าทาง หน้าต่าง ของคน สัตว์ วัตถุสิ่งของ ฯลฯ
การ์ตูน จัดเป็นงานทัศนศิลป์ เพราะเป็นงานศิลปะที่รับรู้ได้ทางการมองเห็น การ์ตูนนั้นมักใช้ประกอบในงานต่างๆ ทั้งการ์ตูนประกอบหนังสือ  ภาพยนตร์ แผ่นป้ายโฆษนา ฯลฯอียดจะบ่งบอกเสื้อผ้าชนิดนั้น จะขอยกตัวอย่างง่ายๆ คือ กางเกงยีนส์ ดูตามภาพการวาดเสื้อผ้า ที่สำคัญอย่าลืมใส่รอยยับตามข้อพับต่างๆ เช่น รักแร้ ข้อพับหัวเข่า เป้ากางเกง เอง

อย่าลืมฝึกวาดรูปพื้นฐานกันหล่ะ

การวาดใบหน้าขั้นพื้นฐานก็เป็นอะไรที่ไม่ยาก  เพราะการวาดภาพโดยปกติแล้วเราก็ใช้รูปทรงเรขาคณิตมาเป็นส่วนของการร่างภาพ  แล้วยิ่งในส่วนของใบหน้าก็จะมีขั้นตอนง่ายๆที่ถือเป็นจุดกำเนิดของการวาดใบหน้าเลยที่เดียวนั้นก็คือวงกลมและกากบาทนั่นเอง นอกจากวงกลมแล้วยังมีการใช้รูปทรง4เหลี่ยมในการวาดโครงหน้าด้วยนะ  ซึ่งจะเหมาะกับคาเรกเตอร์ตัวละครผู้ชายที่มีร่างใหญ่ โครงกระดูกใหญ่

ลายเส้นแสดงทิศทางการเคลื่อนไหวและแสดงความเร็วที่เรียกว่า “สปีดไลน์” (speedline) ทั้งหมดนี้
ประกอบกันขึ้นเป็นไวยากร ณ์ของภาษาการ์ตูน กลุ่มเป้าหมายแรกๆ ของพ่อค้าแผ่นภาพเหล่านี้คือ
คนชั้นล่างที่ไม่รู้หนังสือก่อนที่จะขยับขึ้นมาหาคนชั้นกลางที่รู้หนังสือมากขึ้น พัฒนาการของ
ไวยากรณ์การ์ตูนจึงมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความสามารถและรสนิยมในการเสพของ
กลุ่มเป้าหมาย จากแผ่นภาพเรียบง่าย ไปสู่แผ่นภาพที่มีสปีดไลน์ ตามด้วยการเติมบัลลูนและค า
บรรยายที่จ าเป็น จะเห็นว่าเมื่อสามร้อยปีก่อนการ์ตูนถูกผลิตขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงเรื่องราว
และรับใช้ตลาด บันทึกเหตุการณ์จริงและรสนิยมของสังคม เริ่มต้นด้วยการค้าและไม่ได้ถูกพิจารณา
ในฐานะของศิลปะแต่อย่างใด แม้แต่ชื่อของผู้วาดก็มิได้ปรากฏ

อ่านเพิ่มเติม Xiaomi เริ่มจากการหลอมรวม  doomovie ข้อดีดูหนังออนไลน์ อ่านเพิ่มเติม เรื่องย่อกลิ่นกาสะลอง Slotxo slot สล็อต pg slot pg slot Joker Gamimg superslot,JOKER SLOT ONLINE,บาคาร่า,UFABET,SLOT2PLAY,bearbaccarat,slotreview,betufacasino,zlotxo,xhamsterthai,fourslot,termgameonline,ufa9988,ufabett,serviceufa

อัพเดทล่าสุด : 14 พฤษภาคม 2021 (ข้อมูลล่าสุดปี 2021)